Ezkongaietan zerbait banintzan
Ezkondu eta ezer ez
Eder zalea banintzan ere
Aspertu nintzan ederrez
Nere gustua egin nuen ta
Orain bizi naiz dolorez
Nere andrea andre ederra
Ezkondu nintzan orduan
Mudatuko zen esperantzarik
Ere bat ere ez nuan
Surik batere baldin badago
Maiz dago haren onduan
Zokoak zikin, tximak jario
Haurra zintzilik besoan
Adabaki desegokiagorik
Gona zahar haren zuloan
Hiru txikiko botila handia
Dauka bere alboan
Nere andrea goiz jeikitzen da
Festara behar danean
Buruko mina egiten zaio
Hasi baino lehen lanean
Zurekin zer gertatuko zan
Nik bildurrik ez nuan!
De novio algo era yo
Tras la boda, nada
Aunque era un amante de la belleza
De la belleza me aburrí
Mi gusto hice pero
Ahora vivo con dolor
Mi esposa era una mujer hermosa
Cuando con ella me casé
Aunque no esperaba para nada
Que ella cambiase
Si algo se quema
Es a menudo donde ella está
Los rincones sucios, las greñas sueltas
Uun niño colgando del brazo
Un remiendo mal puesto
En el agujero de su vieja falda
Una botella grande de tres cuartos
Tiene al lado
Mi esposa se suele levantar temprano
Cuando hay que ir de fiesta
Pero le suele entrar dolor de cabeza
Antes de empezar a trabajar
¿Qué habría sido de ti
Si yo no hubiese sido yo prudente?