O odio esperta a vinganza
A cega ira aléntame para a loita
O inimigo, espello da ousadía
Agarda tra-los muros de pedra milenaria
Triazón latente crúzase nas espadas
De pensamentos que emerxen, valeiros
Os demos que loitan ao meu carón
Ensombrecen as súas altivas facianas
O sangue corre xa pola verde herba
De carne e osos esnaquizados
A amarga victoria de feridas abertas
Saguirame lonxe, ate o derradeiro solpor