Çok uzaklara baktım, o beni işaret etti
Yakınımda hissettim, adı sessizlikti
Umutlarım, yolcusu olmayan bir gemide ilerler
Boşa çıkmazsa çıkar belki sesi

Kader, iki yola ayrılmış karanlık
Yollar sapa, hayat yalnızlık
Bir ben değilim bilen tüm gerçeği
Kavuşmaktır belki de ayrılık

Ruhun sana yalan mı söyledi?
Kimler aldı senin yüce sevgini?
Bu dünyada öldür kini, acıyı ve nefreti
Belki şefkatlidir acının elleri

Gözünde bin yalnızlık, Hayatta pek çok bitiş var
Yitirilmiş anılar üzüntülerime sahip çıkar
Düşünürsün dünya hızla dönüp dururken
İnsanlar tükenişte sana ağlar, Ruhlar seninle ağlar