D       A7               D  A7  D       A7           D      A7
Heimwee doet ons hart verlangen naar de heimat onzer jeugd,
D       A7            D  A7   D         A7              D      A7
naar de bronzen klokkezangen, zwaar van rouw of hel van vreugd;
D      G           D G    D                      A      A7
zangen uit de oude toren, hij die waakt en verre schouwt,
A7                     A7     A7                         D
over 't dorpje droomverloren, kronk'lend aan zijn voet gebouwd.

[Verse 2]
D       A7               D  A7  D       A7               D      A7
Heimwee doet ons hart verlangen naar de geur van brem en hei,
D       A7            D  A7   D      A7           D      A7
naar de weiden mist-omhangen, op een morgen in de mei;
D       G               D G    D                     A      A7
heimwee naar het blonde koren, naar het dennebos vol peis,
A7                    A7      A7                       D
naar de vennen stijfgevroren, waar wij slierden op het ijs.

[Verse 3]
D       A7               D  A7  D       A7         D      A7
Heimwee doet ons hart verlangen naar de ouderlijke haard,
D        A7              D  A7   D        A7          D      A7
met zijn rust niet te vervangen, met zijn vrede wel bewaard;
D       G            D  G    D                       A      A7
heimwee naar de zomerwinden, heimwee naar het zoet geruis,
A7                     A7      A7                  D
in de kruin der groene linden, voor ons oude pannenhuis.