D      | D     | G    | D     ||

[Verse 1]
         G          D    G             D               G
Zachtjes klinkt het avondklokje, alles keert ter ruste weer,
        D               G                     D                   G
vogelen zingen treurige liederen, 't zonlicht daalt in het Westen neer,
        D               G                     D                   G     D*
vogelen zingen treurige liederen, 't zonlicht daalt in het Westen neer.

[Verse 2]
       G      D      G                 D             G
Achter in het stille klooster, zusters in hun stille dracht,
       D              G              D              G
zij verplegen daar de lijders, die gewond zijn aangebracht,
       D              G              D              G     D*
zij verplegen daar de lijders, die gewond zijn aangebracht.

[Verse 3]
      G      D          G           D                 G
Beide deuren staan wijd open en een zuster treedt daarin
        D                 G               D                G
met een jongeling in haar armen die nooit weer ten strijde ging,
        D                 G               D                G     D*
met een jongeling in haar armen die nooit weer ten strijde ging.

[Verse 4]
      G     D   G              D              G
Beide benen afgeschoten en daarbij een rechterhand,
         D              G                 D             G
want hij had zo trouw gestreden voor zijn dierbaar vaderland,
         D              G                 D             G     D*
want hij had zo trouw gestreden voor zijn dierbaar vaderland.

[Verse 5]
       G      D      G                  D           G
Achter in het stille klooster klopt een arme moeder aan,
          D                 G                    D              G
"Ligt m'n zoon hier zwaar gewond soms, 'k zou zo gaarne tot hem gaan."
          D                 G                    D              G     D*
"Ligt m'n zoon hier zwaar gewond soms, 'k zou zo gaarne tot hem gaan."

[Verse 6]
     G       D        G           D                    G
Arme moeder, sprak de zuster, uwe zoon, hij leeft niet meer,
        D           G                 D                 G
al zijn lijden is geweken; hij stierf voor zijn land en eer,
        D           G                 D                 G     D*
al zijn lijden is geweken; hij stierf voor zijn land en eer.

[Verse 7]
      G     D    G                D                G
In de kamer aangekomen nam zij 't witte doodskleed af,
      D               G                D              G
en in tranen valt zij neder: delf voor hem en mij één graf,
      D               G                D              G     D*
en in tranen valt zij neder: delf voor hem en mij één graf.

[Verse 8]
       G       D      G          D              G
Op het kerkhof ligt begraven ene moeder en haar zoon,
      D                 G                D                G
en nu strijden zij voor eeuwig, ja, voor eeuwig voor Gods troon
      D                 G                D                G
en nu strijden zij voor eeuwig, ja, voor eeuwig voor Gods troon.